Dag 5: Voor Elk wat wilds

Terwijl Nederland naar de stembus ging, beleefden wij nog een prachtige dag (met een verrassend slot) in Yellowstone Park. Hoofd, neus en biologische klok beginnen enigzins te wennen aan de hoogte, droogte en tijdverschil. We werden dan ook om 7.15 gewekt toen iemand met geblokkeerd nummer mij probeerde te bellen. Het had maar liefst 8 graden gevroren toen we met de auto(!) van ons slaapverblijf naar het ontbijt reden. Dat verliep opnieuw nogal chaotisch (het diner zou vandaag in de helft van de tijd verlopen). Een rondje shoppen langs de stores leverde een aardige oogst aan souvenirs en voedsel op plus een tip voor een wandeling bij het bezoekerscentrum. Misschien is het standaard routine, maar anders een leuk compliment dat we onze ID moesten tonen bij de aanschaf van alcohol (en het was niet eens voor eigen gebruik!).

Eerste stop was bij een klein weggetje dat naar Cascades voerde. Het verschil met Falls is dat het water wat minder steil omlaag dondert. Leuk langs het riviertje gewandeld waar wat kleine vis te zien was in het superheldere water. Roaring mountain is een witte berg die helemaal bestaat uit stomende bronnen, handig voor de gemiddelde Amerikaan want je kunt er foto's van maken vanuit de auto.

Na de gebruikelijke bizonfile (volgens mij doen die beesten het erom) bereikten we iets na twaalf uur Mammoth Hot Springs, de noordelijkste 'nederzetting' in het park en hoofddoel van deze dag. Bij een druk restaurant gebruikten we lunch zodat we met gevulde maag aan onze wandeling konden beginnen. Dat werd Beaver Pond Trail, die begon naast Liberty Cap een vulkanische 'toren' van 11 meter hoog. De route ging eerst flink omhoog en zou daarna op en neer gaan door bos, over meadowns en langs vijvers. De route was in totaal 5 mijl (8 kilometer). Daar stond 2-3 uur voor, maar iedereen die Gerbrand's wandeltempo kent, weet dat het parcoursrecord serieus in gevaar was. Maar helaas telde de tijd van de derde loper, dus dat is net niet gelukt.

Een mooie route, maar qua wild was het andermaal behelpen. Veel verder dan knetterende sprinkhaanvlinders, een paar eenden en een grote kruising tussen tor en sprinkhaan kwamen we niet. Geen viervoeters ... totdat we terug waren bij de auto, want jawel ... daar liepen ze weer op een grasveldje te grazen. Na een korte ijsstop wandelden we de boardwalks en trappen op richting de terrassen, de vulkanische uiting waar Mammoth om bekend staat. De wegstromende mineralen vormen hier meest witte terrassen. Na een uurtje konden onze vermoeide benen rusten in de auto waarna we de auto-loop nog reden en daarna richting noorduitgang van het park en eindbestemming Gardiner.

Net voor het verlaten van het park rijd je vreemd genoeg de staat Montana binnen. Toen kwam het leuke toetje van de dag, want langs de weg zagen we een kudde elks de berg afdalen richting de rivier. We hadden al vastgesteld dat de combinatie namiddag en rivier de beste mogelijkheden biedt om wild te zien, maar hier werden we ineens overspoeld door elks in de avondzon. Terwijl de ene groep verder uit beeld sjokjte viel ons oog op een mannetje die tegen een boom zijn imposante gewei aan het bijwerken was en vervolgens zich burlend bij zijn vrouwtjes aan onze kant van de rivier voegde. De fotograferende toeristen werd aangeraden wat verder afstand te houden, want die aanwezigheid kon wel eens verkeerd opgevat worden. Het leverde briljante plaatjes op! Opvallende plantensoort troffen we hier ook aan: cactussen! Wist niet dat die zo noordelijk voor kwamen.

Even verderop een nieuwe groep bij de rivier. Hier ook wat toeristen die erg dicht bij kwamen. Maar de vrouwtjes trokken zich er weinig van aan en moeder en dochter sjokten de weg over, ons een beetje meewarig aankijkend. Een kilometer verderop was het weer bingo. Nu waren het Bighorn sheep (mouflons) die de bergwand af kwamen dalen. Dat wil zeggen, de ene groep daalde af, de andere klommen naar de top. Dit alles ook in de avondzon, helemaal top.
Een mijl verder verlieten we door Roosevelt Arch het park en direct Gardiner in. Dat was even schrikken na drie dagen 'wildernis' dat er winkels met opvallende reclames waren. Ook voor espresso, dat hadden we in het park ook gemist. Maar nog even geen tijd daarvoor want het was alweer 7 uur toen we incheckten bij Comfort Inn. Ook daar weer even wennen, want een kamer met TV en internet. Tijd om bijvoorbeeld even de verrassende resultaten van de verkiezingen te bekijken en weer wat foto's te uploaden. De verkiezingsuitslag haalt voorlopig niet de Amerikaanse headlines, want die hebben weer een nieuwe probleem erbij in Noord-Afrika.

Dinner hadden we aan de overkant bij een oer-Amerikaans restaurant met supersnelle bediening en ... leuke bijkomstigheid van Montana ... geen sales tax! Morgen terug Yellowstone park in voor de laatste rit, de noordelijke route richting Cody.

Meer foto's op Facebook